സുനിത ഗണേഷ്
കുന്നിൻമോളിലെ
പച്ചവിരിച്ച സമതലോദ്യാനത്തിൽ
മഞ്ഞു തുള്ളികൾ പൂക്കളോട്
കൊഞ്ചുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ചെമ്പകം പതിയെ ഇതൾ വിടർത്തി
ഹിമമുത്തുകളെ ചുംബിച്ചെടുത്തു
തേൻ കണങ്ങളാക്കി
മാറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
ചുമന്ന മൃദുലരോമങ്ങളിൽ
പൂത്തുനിന്ന പനിനീർച്ചാമ്പ
സ്വപ്നം നിറച്ച് നീഹാരബിന്ദുക്കളെ
ഗർഭത്തിലേക്ക് അണച്ചുവെച്ചു.
രാത്താരകങ്ങൾ
പച്ചിലപ്പടർപ്പുകളിലേക്കൂർന്നിറങ്ങി,
മധുരിക്കും മകരന്ദം
നുണഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
അന്നേരമാണ്…
നിലാവ് നിറച്ചു വെച്ച പൂമ്പൊടികൾ ശാലിമയുടെ ചുണ്ടുകളിലൂടെ
മനോമുകുളങ്ങളിലേക്കിറങ്ങിച്ചെന്നത്…
നീലാമ്പൽപ്പൂവിന്റെ മടിത്തട്ടിൽ,
പൊയ്കയിലേക്കു പെയ്തിറങ്ങിയ
തുഷാരകമ്പളം പുതച്ച്,
അവളങ്ങനെ… നിദ്രയിലായിരുന്നു…
ആ രാവിൽ നിലാവ് അവളോട്‌
സ്വപ്‍നങ്ങൾ ചെയ്യുകയായിരുന്നു.
പൂമഴ പെയ്തതും, പൂവിതളുകൾ
വിടർന്നതും അവളറിഞ്ഞതേയില്ല …
നിലാവു പോയ്മറഞ്ഞനേരം,
ഹിമകണങ്ങൾ ബാഷ്പമായനേരം,
പൂവിൻ സുഗന്ധം മാഞ്ഞുപോയനേരം,
അവളുണർന്നു….
കുന്നിന്മുകളിലെ സമതലത്തിൽ
മുള്ളുകൾ നിറയെ വളർന്നുവന്നു.
പച്ചത്തുരുത്തുകൾ മഞ്ഞ മൂടി..
പൊയ്കയോ നീർവറ്റി മറഞ്ഞു പോയി..
കുന്നിന്മുകളിലെ സമതലവും
പെട്ടെന്നു കൂർത്തതായിമാറീ…
ഇറക്കം അതിദ്രുതമായിരുന്നു…
താഴോട്ടാരോ എടുത്തെറിഞ്ഞപോലെ…
…
ആത്മ ഓൺലൈനിലേക്ക് നിങ്ങൾക്കും സൃഷ്ടികൾ അയക്കാം: (ഫോട്ടോയും ഫോണ്‍ നമ്പറും സഹിതം) editor@athmaonline.in, +918078816827
ആത്മ ഓൺലൈനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന രചനകളിലെ അഭിപ്രായങ്ങൾ രചയിതാക്കളുടേതാണ്. അവ പൂർണമായും ആത്മയുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ആകണമെന്നില്ല.
